Rehabilitimi është procesi i rikthimit të shëndetit ose aftësive të një personi pas një lëndimi apo sëmundjeje. Përfshin terapi dhe trajtime të ndryshme për të ndihmuar individët të rikthejnë shëndetin fizik, mendore, ose emocional. Është një udhëtim i rimarrjes drejt një jete normale dhe të pasuruar. Një shembull i programit të rehabilitimit është terapia fizike, e cila shpesh përdoret për të ndihmuar njerëzit të rimarrin pas lëndimeve apo operacioneve duke përmirësuar forcën, fleksibilitetin dhe lëvizshmërinë përmes ushtrimeve dhe teknikave të përshtatura për nevojat e tyre specifike. Terapistët fizikë udhëhoqin pacientët në këtë program për t’i ndihmuar ata të rimarrin aftësitë e tyre fizike dhe të përmirësojnë cilësinë e përgjithshme të jetës së tyre. Përveç terapisë fizike, ka disa lloje të tjera programesh rehabilitimi si terapia okupacionale, që ndihmon individët të rimarrin aftësi për veprimtari të përditshme; terapia e fjalës, që ndihmon me komunikimin dhe vështirësitë në gelltitje; dhe terapia kognitive, që përqendrohet në përmirësimin e funksioneve kognitive si kujtesa dhe zgjidhja e problemeve.

 Secili program është i dizajnuar për të adresuar nevojat specifike dhe për të promovuar rimarrjen në fusha të ndryshme të jetës së një personi. Disa shembuj të terapisë kognitive përfshijnë terapinë kognitive-vepruese (CBT), terapinë dialektike-vepruese (DBT), dhe terapinë e pranimit dhe përkushtimit (ACT). Këto terapi kanë për qëllim të ndihmojnë individët të identifikojnë dhe ndryshojnë modelet e mendimit negative, të zhvillojnë strategji përballimi dhe të përmirësojnë aftësitë për zgjidhjen e problemeve. Ato mund të jenë të dobishme për kushte shëndetësore mendorë si ankthi, depresioni dhe çrregullime pas-traumatike (PTSD). Terapia Kognitive-vepruese (CBT) vepron duke ndihmuar individët të njohin dhe ndryshojnë modelet negative të mendimit dhe sjelljes që kontribuojnë në vështirësi. Për shembull, le të themi se dikush ka frikë të flasë para publikut. Në CBT, ata do të punonin me një terapist për të identifikuar mendimet e tyre negative, si “Do të turpërohem” apo “Të gjithë do të më vlerësojnë.” Pastaj, ata do të mësonin teknika për të sfiduar dhe riformuluar këto mendime, zëvendësuar ato me ato më pozitive dhe realiste, si “Kam përgatitur mirë, dhe mund ta bëj këtë.” Përmes praktikës dhe udhëzimit, CBT ndihmon individët të zhvillojnë modelet e mendimit më të shëndetshme dhe të kapërcejnë frikën ose sfidat e tyre. Terapia Dialektike-vepruese (DBT) është një formë terapie që përqendrohet në ndihmimin e individëve për të zhvilluar aftësi për të menaxhuar emocionet, përmirësuar marrëdhëniet dhe përballuar situata të vështira. Për shembull, le të themi se dikush lufton me emocione të forta dhe ka vështirësi në regulimin e tyre. Në DBT, ata do të mësojnë teknika specifike si ndërgjegjesimi, regulimi i emocioneve, toleranca e stresit dhe efektiviteti ndërmjedhor. Këto aftësi ndihmojnë individët të bëhen më të vetëdijshëm për emocionet e tyre, të shkojnë në situata sfiduese dhe të përmirësojnë marrëdhëniet e tyre me të tjerët.